El Fetih Hareketi: Tarihçe ve Misyonu

Harekat al-Tahrir al-Vatani al-Filastani örgütü yani kısaca El-Fetih 7 Ekim 1959 tarihinde Kuveyt’te bir grup Filistinli aydın tarafından kurulmuştur. El-Fetih ismi “ Filistin`in Kurtuluşu İçin Hareket “ in arapçası Harekat al-Tahrir al-Vatani al-Filastani’nin tersten okunuşunun ilk harflerinden meydana  gelmektedir. Yaser Arafat liderliğinde kurulan El-Fetih’in kuruluş aşamasında ideolojik bir netlik yoktur. İçlerinde solcu olarak bilinenler de İhvan’a üye olanlar da vardır. Kuruluş aşamasında ortak oldukları tek nokta İsrail devletinin yıkılarak yerine bağımsız Filistin devletinin kurulmasıdır ve bunun da ancak silahlı mücadeleyle gerçekleşeceğidir. İlerleyen süreçte El-Fetih örgütüne en yoğun katılım Gazze’de yaşanmıştır. El-Fetih örgütünün en belirgin özelliği ise Filistin davasını arap hükümetlerinden bağımsızlaştırma yolunu seçmiş olmasıdır. El-Fetih arap milliyetçiliğine karşı Filistin milliyetçiliğini savunmuştur. Filistin topraklarının Filistinlilere ait olduğunu ve İsrail’in bu topraklar üzerinde hakkı olmadığını savunmaktadır. Kurulduğu ilk yıllarda faaliyetlerini gizli yürüten El-Fetih çoğunlukla mülteci kamplarında örgütlenmiştir. El-Fetih silahlı mücadeleye 1964 yılında başlamıştır. Yaser Arafat kuruluş aşamasında ve ilerleyen süreçlerde de verdiği demeçlerde silahlı mücadelenin tek yol olduğuna vurgu yapmıştır. Yaser Arafat, silahlı mücadeleyle İsrail’den korkan arap ülkelerini de silahlı mücadeleye teşvik edeceğini düşünüyordur. Silahlı mücadelenin arap ve uluslararası kamuoyunun ilgisini çekeceğini ve gençlerin direniş safına katılacaklarına inanıyordur. 1966 yılına gelindiğinde Arap ülkeleri arasından özellikle Suriye ve Mısır El-Fetih’i desteklemeye başlamışlardır.

1967  yılında  yaşanan  Altı  Gün  savaşı sonucu İsrail  topraklarını  genişletmiş  ve  bölgede  sınırlar  değişmiştir.  Savaşta Arap  devletleri büyük bir yenilgiye uğramışlardır.  Bu gelişmeler  sonucu  Pan-Arabizm  etkisini  kaybetmeye  başlamış,  yerini  Pan-İslamizm  ve  Filistin  milliyetçiliği gibi milliyetçi akımlar almaya başlamıştır.  1969’da  El-Fetih’in kurucusu Yaser Arafat FKÖ’nün başkanlığına seçilmiştir. 1969 yılına kadar FKÖ ve El Fetih Mısır ve Suriye istihbaratı tarafından finanse edilmiştir. 1960’lı yıllardan itibaren FKÖ özellikle Filistinli mültecilerin bulunduğu arap ülkelerinden Filistinlilere yönelik ek vergi uygulamasını kabul ettirmiş bu sayede filistinli işçilerin gelirlerinden alınan %5 ile %7 arası vergi ile FKÖ’ye yıllık 50 milyon dolara yakın bir kaynak sağlanmıştır. Diğer yandan FKÖ’nün sahip olduğu medya mecraları, yurtdışında yaşayan diasporadan sağlanan kaynak ve yatırımlarla 1988’li yıllara gelindiğinde elde edilen gelir 300 milyon dolara kadar ulaşmıştır.

1988 yılına gelindiğinde FKÖ, İsrail politikasını değiştirmiş ve İsrail’i 1967 savaşı öncesindeki sınırlar içerisinde tanıdığını açıklayarak Yaser Arafat’ın liderliğinde Filistin Devlet’ini ilan etmiştir. 1991 yılında Madrid’de başlayan görüşmeler sonucunda, 13 Eylül 1993 tarihinde Washington’da İsrail ile FKÖ arasında bir anlaşma imzalanmıştır. Bu anlaşmaya göre ‘‘Filistin Özerk Yönetimi’’ kurulmuş ve FKÖ batılı devletlerin gözünde Filistin halkını temsil eden meşru bir siyasal parti haline gelmiştir. Bu tarihten sonra FKÖ silahlı mücadeleyi bırakarak, siyasal mücadele veren bir batıya göre meşru bir örgüt haline gelmiştir.

1959 yılında Filistin davası Filistinlilerindir ve bu dava sadece silahlı mücadeleyle olabilir diyen Yaser Arafat, 1991 yılına gelindiğinde İsrail’in 1967 sınırlarını kabul etmiş ve silahlı mücadeleyi El-Fetih ve FKÖ nezdinde bırakmıştır.